در تاریخ 20 اردیبهشت ماه امسال سیاره عطارد از مقابل خورشید عبور خواهد کرد. این پدیده جذاب که قسمت اعظم آن از تمام ایران قابل مشاهده است، از ساعت 15:41 دقیقه روز دوشنبه 20 اردیبهشت آغاز شده و تا ساعت 23:12 ادامه خواهد داشت .
البته دقت کنید که به هیچ وجه نباید با چشم غیر مسلح به خورشید نگاه کنیم، چون شدت نور خورشید و همچنین پرتوی فرابنفش آن آسیب جدی به چشم انسان وارد می کند.
مردم سراسر ایران در بامداد روز دوشنبه ششم مهرماه می توانند به تماشای یک ماه گرفتگی کلی بنشینند.
شورای مرکز تقویم موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران در توضیح روند وقوع این ماه گرفتگی که پایان آن در هیچ نقطه ای از ایران دیده نشده و در مناطق شرقی کشور، غروب ماه حتی قبل از گرفت کلی آن است اعلام کرد: ورود لبه ماه به سایه زمین در ساعت ۴ و ۳۷ دقیقه بامداد دوشنبه رخ می دهد و در ساعت ۵ و ۴۱ ثانیه، سایه زمین تمام قرص ماه را می پوشاند و ماه گرفتگی کلی آغاز می شود.
یکی از غنی ترین بارش های شهابی هر سال بارش شهابی ربعی است. در بهترین شرایط رصدکنندگان این بارش بیش از 100 شهاب در ساعت را رصد می کنند. پس برای شکار شهابها آماده باشید. هر بارش شهابی را با نام همان صورت فلکی که کانون بارش در آن قرار گرفته است، نام گذاری می کنند، مانند: بارش شهابی برساوشی، جوزایی، اسدی و…. برای اطلاعات بیشتر در زمینه بارش های شهابی به مقاله بارش های شهابی مراجعه کنید.
از سرتاسر جهان گزارش شده که دنباله دار آیسان را دیگر می توان با چشم نامسلح دید و به گفته ی رصدگران کارآزموده، قدر آن در ۱۶ نوامبر برابر با ۵.۵+ بوده است. این بدان معناست که آیسان اکنون نسبت به همین سه روز پیش، قبل از آنکه فوران و برون ریزی‌اش آغاز شود، ۱۰ بار روشن تر شده.
ناحیه تیره ترین قسمت سایه کره زمین است اما با این حال به علت اینکه مقداری از اشعه های نور خورشید در لبه کره زمین و به وسیله جو ان تفرق پیدا می کند مقداری نور به کره ماه می رسد . جو کره زمین بیشتر امواج نورانی با طول موج نزدیک به نور آبی را پراکنده می کند. در نتیجه نوری که به کره ماه میرسد دارای مقادیر بیشتری از اشعه های نورانی با طول موج نزدیک به نور قرمز نسبت به نور عادی خورشید است و به همین دلیل است که در طی خسوف رنگ ماه تقریبا مسی یا قرمز کدر به نظر می آید.
ناحیه تیره ترین قسمت سایه کره زمین است اما با این حال به علت اینکه مقداری از اشعه های نور خورشید در لبه کره زمین و به وسیله جو ان تفرق پیدا می کند مقداری نور به کره ماه می رسد . جو کره زمین بیشتر امواج نورانی با طول موج نزدیک به نور آبی را پراکنده می کند. در نتیجه نوری که به کره ماه میرسد دارای مقادیر بیشتری از اشعه های نورانی با طول موج نزدیک به نور قرمز نسبت به نور عادی خورشید است و به همین دلیل است که در طی خسوف رنگ ماه تقریبا مسی یا قرمز کدر به نظر می آید.
