هر جایی در زمین که آب و گرما وجود داشته باشد، حیات هم وجود دارد.
در سال 1977 یک گروه از محققان دریایی چیزی را پیدا کردند، قبل از این که بخواهند آن را به صورت تئوری در بیاورند: شکستگی در کف اقیانوس گرما آزاد می‌کند و آب‌های اطراف خودش را گرم می‌کند (وحتی به جوش می‌آورد). آن‌ها همچنین در درون آن نرم‌تنان را پیدا کردند و سپس باکتری‌های مقاوم به گرما، کرم‌های نواری و موجودات جالب بیشتری که اساسا کوچک هستند را در کنار آتشفشان‌های زیر آب کشف کردند.
ناسا اخیرا اعلام کرد که آن‌ها شواهد غیر مستقیمی دارند که فعالیت‌های هیدروترمال را در ورای زمین پیدا کردند. در رویارویی با انسلادوس قمر زحل، سفینه فضایی کاسینی مواد شیمیایی که با این قضایا همبستگی دارد را پیدا کرده است. نتایج امروز در ساینتس چاپ شده است. این نکته می‌تواند به شواهد مبنی بر این که شرایط انسلادوس برای حیات کامل است، قوت ببخشد.
لیندا اسپیلکر دانشمند پروژه‌ی کاسینی در کنفرانس پرس گفت: انسلادوس خیلی کوچک است که هیدروژن را از زمانی که شکل گرفته بود نگه‌داری کند (در جو خودش)، بنابراین هیدروژنی که ما می‌بینیم از درون انسلادوس بیرون آمده است.
انسلادوس یک قمر کوچک می‌باشد، اما محققان کاسینی را با آب‌فشان‌های کوچکش در قطب جنوبش در سال 2005 به تعجب واداشت. بررسی‌های متعاقب تصویری از منبع آن را ارائه کرد: آب مایع در زیر سطح انسلادوس است که منجر به این ایده شد که یک اقیانوس در زیر سطح دریا وجود دارد اما مکانیسم گرمایی آن تا آن زمان هنوز کشف نشده بود.
دستگاه اسپکترومتری جرمی کاسینی، هیدروژن‌های مولکولی را نشان می‌دهد که از آب‌فشان‌ها نشات می‌گیرند. بر اساس تحقیقات پژوهشگر اصلی پروژه هانتر ویت از موسسه تحقیقات جنوب غربی و همکارش منبع آن باید در کف دریا به صور هیدروترمال باشد. این به این معنی است که در آن‌جا فعالیت‌های زمین شناختی زیادی وجود دارد که شانس حیات را بالا می‌برد.
سال قبل محققان یک مقاله‌ای منتشر کردند که بیان می‌کند حوادث هیدروترمال ایجاد کننده حیات در زمین هستند، جایی که واکنش‌های شیمیایی میکروب‌های اولیه را تغذیه می‌کنند. در مورد انسلادوس هم میکروب‌ها از خیلی قبل وجود خواهند داشت، اگر این اتفاق وجود داشته باشد.
هیدروژن می‌تواند منبع احتمالی انرژی شیمیایی برای هر میکروب زنده‌ای در اقیانوس انسلادوس باشد. اسپیلکر می‌گوید:
البته سال‌ها و حتی دهه‌ها طول می‌کشد تا ما مطمئن شویم.
در ماه سپتامبر ناسا کاسینی را با زحل برخورد خواهد داد تا مطمئن شود که به مناطق برخوردی در قمر تیتان یا قمر انسلادوس نمی‌خورد تا به طور تصادفی این قمرهای با پتانسیل بالای حیات را با باکتری‌های زمین آلوده نکند.
http://www.astronomy.com/news/2017/04/enceladus-sea-floor-has-hydrothermal-vents
