دنباله دار McNaught هدیه سال نو

دنباله دار McNaught هدیه سال نو

دنباله دار شگفت انگیز McNaught C/۲۰۰۶ P۱  که در 5 شهریور امسال توسط  Robert. H. McNaught  ستاره شناس  استرالیایی کشف شده است، هم اکنون در آسمان صبحگاهی (افق شرقی) و همچنین شامگاهی (افق غربی) و بسیار نزدیک به خورشید قابل رویت است  و طی روزهای آینده و با رسیدن به حضیض مداری به قدر ۰ یا ۱- نیز می رسد .

دنباله دار شگفت انگیز McNaught C/۲۰۰۶ P۱  که در 5 شهریور امسال توسط  Robert. H. McNaught  ستاره شناس  استرالیایی کشف شده است، هم اکنون در آسمان صبحگاهی (افق شرقی) و همچنین شامگاهی (افق غربی) و بسیار نزدیک به خورشید قابل رویت است  و طی روزهای آینده و با رسیدن به حضیض مداری به قدر ۰ یا ۱- نیز می رسد .
McNaught  در حال نزدیک شدن به خورشید است،  و در روز ۲۳ دی به حداقل فاصله خود از خورشید به مقدار ۱۷/۰ واحد نجومی خواهد رسید ( میان مدار عطارد) در حالی که در یک درجه ای عطارد (با فاصله ۳۸/۰ واحد نجومی از خورشید) می درخشد و می‌توانید مسیر حرکت این دنباله دار را از ۲۱ تا ۲۵ دی ماه در تصاویر رصدخانه خورشیدی SOHO ببینید به طوری که دنباله‌‌دار در میدان دید باز دوربین سوهو قرار می‌گیرد. بر اساس گزارش های رصدگران، قدر دنباله دار در صبحگاه ۱۲ دی ماه حدود ۷/۲ بوده و این دنباله دار با درجه تراکم ۸ ( به صورت فشرده و گیسوی محو) با دنباله ای به اندازه ۶ دقیقه قوسی در افق شرقی می درخشید.  
طبق گفته جان بورتلُ رصدگر معروف دنباله‌دارها، این دنباله‌دار روز ۲۴ دی ماه (فاصله ای در حدود ۵-۶ درجه از خورشید) به حداکثر روشنایی خود خواهد رسید. رصدگران نیمکره شمالی دنباله‌دار را تا  ۱۸ دی در آسمان صبحگاهی و سپس آن را  در آسمان شامگاهی بهتر می‌بینند تا هنگامی که پس از غروب خورشید کاملا پنهان می‌شود. مکان دنباله‌دار در نزدیکی صورت فلکی عقاب و چنان نزدیک به خورشید است که رصد آن به افق بسیار باز رو به شرق (برای شکار دنباله‌دار در آسمان صبحگاهی) و رو به غرب برای شکار دنباله‌دار در آسمان شامگاهی است. همچنین افق عاری از غبار و وقت شناسی مهم است. حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه پس از غروب خورشید یا پیش از طلوع خورشید زمان مناسب دیدن دنباله‌دار در آسمان نیمه روشن است. با وجود درخشش استثنایی دنباله‌دار دیدن آن در نور شفق و فلق آسان نیست و شاید نخست باید با یک دوربین دوچشمی بخش درخشان‌تر گیسو را بیابید و سپس سعی کنید آن را با چشم نیز ببینید.    اگر دنباله McNaught  به قدر کافی گسترده شود می‌توان در شامگاههای نزدیک به حضیض دنباله‌دار (۲۲ تا ۲۴ دی) بخشی از دم را خارج از شهر به دور اآلودگی نوری،  ساعتی پس از غروب خورشید در حالی که هسته دنباله‌دار غروب کرده و آسمان تاریک‌تر شده، رصد کرد.   دنباله‌دار ۲۳-۲۴ دی به نزدیک‌ترین فاصله از خورشید می‌رسد. اگر چه فقط چند درجه‌ای از خورشید فاصله دارد در آسمان شامگاهی کماکان فرصت دیدن آن برای رصدگران با تجربه بلافاصله پس از غروب خورشید هست. اگر دنباله‌دار در نزدیکی خورشید بسیار درخشان شود و دم بلندی ایجاد کند شاید بتوان پس از غروب هسته دنباله‌دار و  با تاریک‌تر شدن آسمان (حدود  یک ساعت پس از غروب خورشید) منظره با شکوهی دم دنباله‌دار را که همچون ستونی از افق بالا زده در زمینه ستاره‌ها دید.  پس از نمایش در آسمان نیمکره شمالی دنباله‌دار ۲۵ دی در کنار خورشید تقریبا ناپدید می‌شود و سپس در آسمان رصدگران نیمکره جنوبی طلوع می‌کند و دنباله‌دارد به سرعت از خورشید جدایی زاویه‌ای می‌گیر و اگر درخشش آن به سرعت افت نکند منظره بهتر و بسیار دل‌انگیزی را برای رصدکران نیمکره جنوبی فراهم خواهد کرد.

ثبت گزارش رصد این دنباله دار یکی از بهترین کارهای علمی است که می توانید هنگام رصد انجام دهید و حتماً در گزارش خود عرض و طول جغرافیایی محل رصد، ابزار مورد استفاده، ستاره های مقایسه ای( برای تخمین قدر) و حرکت زاویه ای و معیار های دیگر را ذکر کنید تا گزارش دقیق تری داشته باشید.  همچنین می توانید طرحهای جالبی از این دنباله دار زیبا بکشید.